Alaala ng mga bagyong nagdaan

Dear Ate Charo,

Hindi metaphorical ang title ko, bagyo talaga ang pagkukuwentuhan natin.

Ilang linggo lang matapos ang huling bagyo ay dinadaanan nanaman ang probinsya namin ng panibagong bagyo. Rinig ko ngayon si bagyong Mina habang nagpapapansin sa labas ng bahay namin. Ang dala niyang malakas na hangin na kumakalampag sa yero ng ilang kapitbahay at ang tunog ng tuloy tuloy na buhos ng ulan ang nagpapanatiling gising sa akin ngayon. Sabi ng PAGASA ay bukas pa darating ang bagyo. Mahirap talagang umasa sa kanila. Hindi na yata lilipas ang isang taon dito sa rehiyon dos na hindi kami mapeperwisyo ng bagyo. Kulang na lang ay isama sa kurikulum ng paaralan ang mga dapat gawin tuwing may bagyo.

Masaya ang bawat alaala ko ng bagyo mula sa aking pagkabata. Ito lang ang pagkakataon para sa pamilya ko na makapagpahinga at makatambay maghapon sa bahay. Masarap kumain ng sopas sa hapag kainang iniilawan lamang ng kandila habang nagkukuwentuhan at nagtatawanan. Kuntento na din kami sa radyo dahil dati ay kaunting ulan lang ay mawawalan na kami ng kuryente. Sa bagay, hindi naman ganun kalaki ang pagbabago sa ngayon. Malamang nga ay bago ko matapos ang entry na ito ay mag brown out na. Noon ay naiinggit ako sa mga bahay na may generator. Generator ang sukatan ko dati ng estado sa buhay ng mga tao. Kung wala kayong generator, hindi kayo mayaman. Nang bumili sila tatay ng generator noong high school ko lang nalaman na mali ang haka haka ko.

Nang minsang pasukin ang bahay namin ng baha ay natuwa talaga ako. Yun na siguro ang pinakamalapit sa katuparan ng pangarap ko na magkaroon ng swimming pool ang bahay namin. Pinagmalaki ko pa yun sa mga kaklase ko pagkatapos. Hindi ko man lang ininda na nalugi kami dahil nabasa ang mga panindang abono sa bodega dahil doon. Wala akong kamalay-malay na may mga nawalan ng tirahan at mahal sa buhay dahil sa parehong bagyong pinanggalingan ng tubig na pinagtampisawan ko sa loob ng bahay. Yun ang pinakamalaking pagkakaiba ng mga bata sa atin. Hindi natin sila pwedeng husgahan kung nagagawa nilang maging masaya at walang pangamba sa isang araw na malilibre sila sa eskwela. Kahit madalas ay ang ibig sabihin nito ay pagkasira ng kabuhayan at ariarian nila at ng ibang tao.

Iba naman ang eksena ng tumungtong ako sa kolehiyo. Kung taga uste ka ay dapat kay Arnold Clavio ka tumutok kung may bagyo dahil siguradong alam niya ang sagot kung may pasok o wala. Noong asa uste pa ako ko natutunang kausapin si Arnold Clavio sa pamamagitan ng mental telepathy."Arnold, tinext ka na ba ng UST? Bilis, sabihin mo na bago ako maligo." "Arnold, wala pa ba? baka masayang lang pagpalit ko ng uniform." At pag handa na akong umalis saka niya sasabihing "Sa mga estudytante ng University of Sto. Tomas, walang klase sa lahat ng antas. Ito o, katetext lang, Hello sa inyo jan mga taga UST!" Makailang beses nangyari yun. Saka lang sila magkakansela ng klase pag papasok ka na o pag may mga estudyante na sa school. Sa susunod na araw naman ay madaling araw pa lang kakanselahin na ang klase para makabawi naman sa mga kawawang pumasok ng maaga ng nakaraang araw. Kung estudyante ka ay alam mo na ang karugtong ng kuwento. Magiging maaraw na at payapa ang kalangitan sa susunod na araw. Mapupuno ang mga malls ng mga estudyanteng nagpaalam sa nanay nila na magreresearch sa library.

Noon din nauso ang mga text na, "To all s2dnts, there will be no classes tomorrow, as seen on d news. pls pass. :)" Yung iba mas madetalye "Attention: The Comission in Higher Education had announced the suspension of classes on NCR and Bulacan today. For more info visit www.inq7.net . Good day." Meron ding kaswal "hoi, totoo daw na wlng pasok, tinxt ng kaibigan ko...hahaha. txt mo ung iba, inuman daw sa bahay nila kris" Sunod sunod yan kung dumating, nakakatulili na nga kung minsan. Ang mapapayo ko lang ay wag agad maniwala sa mga text message lalo na pag galing sa akin dahil madalas kong pangunahan ang DECS at CHED sa pagsuspinde ng klase. Gayunpaman, walang pagkakataong nagkamali ako. Minsan nga pakiramdam ko nakakarating sa PAGASA ang mga text ko. Kailangan ding basahin mo hangang kaduluduluhan ang mga ganyang uri ng mensahe dahil madalas ay may panggagago yan sa huli. Gaya nitong katatanggap ko lang,
" NEWS UPDATE: No classes and works on monday. 2 typhoons r xpected to hit the country ds wk. (a msg from PAG-ASA)








PAG-ASA ng mga tinatamad.
Pls. pakalat!"

--------

Tama nga ako, nagbrownout kagabi bago ko matapos 'tong entry. PAGASA alam kong nababasa niyo 'to dahil siguro ay friendster at bloghopping lang ang inaatupag niyo. Maaraw na sa amin ngayon. Sabi ninyo ngayon ang bagyo? Pero masaya akong nagkamali kayo.